dzieła sztuki w<br>estetycznej percepcji (...) To, co dane w niej [w jakości estetycznej]<br>jako potencjalne jest tylko planem, schematem, który może określać<br>kierunek i substancję dla jej realizacji. Ten plan, będący jej<br>fundamentalną strukturą, jest względnie stabilny, głównie dlatego, że<br>jakość estetyczna, jak zaznaczyłem wcześniej, stanowi funkcję względnie<br>stabilnej formy. Jakkolwiek forma jest względnie stabilna, tzn.<br>ustrukturowana poprzez zasadę głębokości, bogactwa, to rozmiar<br>aktualizacji jakości estetycznej zależy od estetycznego wykształcenia<br>percepującego, od jego wiedzy, doświadczenia i kulturowego obycia".<br> Na szczególną uwagę zasługuje prezentowane przekonanie o zmienności<br>struktury dzieła sztuki w zależności od możliwości odbiorcy, czyli<br>możliwości zainicjowania - przez niego - dynamizacji struktury