gięły się, strzelały pękające gałęzie. Volvo zwijało się niczym podczas próby zręcznościowej, to jednym, to drugim bokiem zdzierając korę z drzew. Nie minęło więcej niż trzydzieści sekund i komandor wyprowadził wóz z zarośli, skosem zjechał z małej skarpy na podsypany ziemią przejazd przez rów, muskając tył przyczepy. Byli na szosie. Kapitan wskoczył niemal w biegu.<br>- Uff, mało nie dostałem zawału - powiedział ciężko dysząc - takie przebieżki to już nie dla mnie, w dodatku z kamieniem pod pachą.<br>- Masz kondycję - komandor pędził na złamanie karku - ja bym padł po dwudziestu metrach.<br>Dojechali na metę oesu trzy minuty przed startem pierwszego. Zaparkowali. Sędzia popatrzył