luty 1914 r.) wskazują na istnienie organizacji w Warszawie, Żyrardowie i Grodzisku, w Łodzi, Pabianicach i Tomaszowie, w Piotrkowie, Radomsku, Częstochowie i w Kielcach, w Zagłębiu Dąbrowskim i w Zawierciu, we Włocławku i Lublinie. Na Zjeździe w styczniu 1913 r. stwierdzono, że NZR liczył 2 tys. członków.<br>Działalnością NZR w Królestwie kierowali: W. Malangiewicz, A. Radlicki, A. Kaczorowski i od połowy 1913 r. J. S. Jankowski. Działalność ta, zgodnie z wytycznymi zjazdów, skupiała się przede wszystkim wokół propagandy niepodległościowej i tworzenia organizacji wojskowych. Propagandę prowadzono głównie wewnątrz NZR. Większe kampanie na zewnątrz podjęto w związku z projektowanym odłączeniem Chełmszczyzny od Królestwa