oddania ruchu są<br>nader ubogie w porównaniu z tańcem. Konieczne jest bowiem pośrednictwo<br>wyobraźni i odwołanie się do pamięci, gdy opisy literackie przywołują<br>zjawisko ruchu. Dość często znajdujemy w dziełach literackich opisy<br>tańca - choćby opis poloneza w Panu Tadeuszu A.Mickiewicza. Swoistym<br>mistrzowskim dziełkiem nawiązującym do ruchu jest wierszyk Tuwima<br>Lokomotywa. Włączone tu zostały dla unaocznienia ruchu nie tylko opisy<br>owej lokomotywy ruszającej, a następnie pędzącej, lecz nadto środki<br>rytmiczne i onomatopeiczne.<br> Dla literatury ważne jest nie tylko to, iż w każdym opisie<br>rzeczywistości zachodzi konieczność odwołania się do ruchu, lecz przede<br>wszystkim chodzi o artystyczne wykorzystanie właściwości samego ruchu -<br>jego