wtedy jej szczerą intencję już to dokonania obowiązku towarzyskiego, już to zrobienia przyjemności mojej matce. Ale to był tylko akt narcyzmu. I jako teren tego swojego procederu obrała moją matkę. To lekceważenie dotknęło mnie głęboko, wziąłem matkę w obronę, no i oczywiście matka też wystąpiła przeciw mnie. Pogodziłem się z Ludką dzięki temu, że nie wytrzymała wczoraj wieczorem i roześmiała się z mojego dowcipu".<br>Poza momentami bezpośredniej czułości można powiedzieć, że z Ludką wręcz nie lubiliśmy się. Działaliśmy sobie na nerwy i prowadziliśmy ustawiczną walkę. Jeżeli nie rozchodziliśmy się, jeżeli coś nas trzymało przy sobie, to nie miłość chyba, a właśnie