stosowania, jak to eufemistycznie sformułowano, fizycznego przymusu podczas przesłuchań.<br><br>Ale, co jest naturalnym procesem w każdym systemie totalitarnym, organ postawiony na straży ustroju, natychmiast urwał się ze zbyt krótkiej smyczy. Oficerowie do spraw bezpieczeństwa w milicyjnych komendach zbudowali autonomię swoich pionów. Decyzje uzgadniali z centralą SB w Warszawie, omijając komendantów MO, chociaż teoretycznie to im podlegali. Służba Bezpieczeństwa w błyskawicznym tempie odbijała utracone przyczółki. Stopniowo zwiększano stan osobowy, zwiększano zakres działań. Świat pełen był przecież wrogów socjalizmu. Firma musiała dać im bezwzględny odpór. Tak jak szybko skończyła się gomułkowska odwilż, tak niepostrzeżenie odłożono do lamusa mit o przyjaznej społeczeństwu, łagodnej SB