jedna wielka wiocha. I zawsze mieli i będą mieć nas w dupie. Bo nic stąd nie wyszło. Ani wielka idea, ani prawdziwie poruszająca sztuka, ani nawet syfiasta komercja, chociażby marka butów lub bodaj śrubka, które zdobyłyby gdziekolwiek szersze znaczenie lub popularność. Po prostu nic.<br>Złość poety Andrzeja Kropli i zniesmaczenie Many, studentki wydziału wielokulturowości, wydają się poniekąd uzasadnione. Najważniejszym tematem rozważań artystów i poetów żyjących w tym miejscu kontynentu przez tak wiele wieków było roztrząsanie kwestii, jak tu przeżyć bez wstrętu do siebie. Zawsze, nieodmiennie sprawa narodowa.<br>Mana i Hehe, Agnes i Guma mają wreszcie małą chwilę, żeby od tego odetchnąć