dziecka czuła, że ma tylko małą jego i w gruncie rzeczy nieważną cząstkę - kilka słów, kilka banalnych gestów, gdy mijali się w pokoju na dole, gdzie nie można się było nie spotkać, bo tam i wszystkie wejścia i wyjścia ich domu, wszystkie drzwi i wszelkich dróg skrzyżowanie. Ona z nianią Marianną szła na spacer, on do siebie na górę wracał - skąd wracał?<br>- Tatusiu, po Rynku chodził wczoraj lajkonik, myślisz, że dziś też będzie?<br>- A wiesz, skąd wziął się ten zwyczaj z lajkonikiem?<br>- Oczywiście, tatusiu - z czasów gdy Tatarzy oblegali Kraków.<br>Uśmiecha się wtedy do niej, ale przecież nie tak, jakby chciała