odwrót. Byle z honorem!<br>Wypili sporo, na stole pojawiła się trzecia półlitrówka. Od jakiegoś czasu prześladował go niewyraźny obraz kobiety, która siedziała przy stoliku obok. Twarz miała przesłoniętą woalką i wyglądała tak realnie, że w pierwszej chwili pomyślał, iż jest to prawdziwa postać. Potem zrozumiał, że tylko on ją widzi. Męczyło go to, bo nie wiedział, do kogo należy twarz ukryta za woalką, czy jest to twarz jego ukochanej, czy też tamtej drugiej, która raz na zawsze przekreśliła jego życie... Wyciągnął rękę w stronę pustego stolika. <br>- Voila! - powiedział mściwie. - Proszę się nie krępować! Proszę kończyć dzieło, które pani zaczęła. Zniszczyć to