Gabrysia, rozanielona, i odłożyła sztućce. Zadowolonym wzrokiem potoczyła po kuchni - lśniącej od czystości i uporządkowanej jak nigdy. - A kto doprawiał sałatę?<br>Grzegorz zrobił skromną minę. Kochany.<br>- Zdaje mi się, że ja - powiedziała w zamyśleniu Laura, a Pyza rzuciła jej oburzone spojrzenie. Laura natychmiast spojrzała na Pyzę wyzywająco.<br>Gabrysia zagryzła wargi. Momentalnie minął jej dobry nastrój. Musi koniecznie porozmawiać z Tygryskiem na osobności. Za dużo już się nagromadziło tych niepokojących objawów. Małe kłamstwa, złośliwe psikusy, brak dyscypliny, nieprzewidywalne wybryki w rodzaju ankiety pod kościołem Dominikanów... Tyle razy jej się mówiło - i bez skutku.<br>Laura westchnęła niewinnie i zaczęła obdłubywać po kawałeczku pomarańczową