jak szept <br>ducha, oddech gigantycznej istoty schylonej nad dachami budowli.<br><br>Zakrył rękami głowę i rzucił się do ucieczki. <br>Wypadł z galerii, gdzie sprzed nóg prysnęły mu dwa <br>cienie długoogoniastych sheri, a w następnym mgnieniu oka <br>poczuł na ramionach mocny uścisk wielu dłoni. Cisza dzwoniła <br>mu w uszach.<br><br> 10<br><br>- Idź! - usłyszał.<br><br>Na plecach poczuł lekkie dotknięcie. Oczy miał zawiązane. <br>Jego ręce trzymali idący po bokach ludzie. Kroczył pomiędzy <br>nimi w milczeniu, wstępując na schody, wznosząc się <br>pochylniami, to znów zstępując po nieskończenie wielu <br>stopniach.<br><br>Z początku próbował zapamiętać przebywaną <br>drogę, ale po kilku zakrętach zgubił się zupełnie. <br>Jedynie po brzmieniu stąpań mógł poznać