Piastunka podniosła je i pokazała Doronowi. Były zeschnięte. I uschnął też listek z Doronowej &lt;orig&gt;karoggi&lt;/&gt;, przybierając barwę zakrzepłej krwi.<br>Piastunka objaśniła mu te znaki.<br>Trzy liście to trzy święte ptaki Dabory. Liść z &lt;orig&gt;karoggi&lt;/&gt; to on sam.<br>Następną noc spędził w Gaju, krążąc między świętymi drzewami i pragnąc zrozumieć przepowiednię. Nad ranem zapadł w krótką drzemkę. Nie zapamiętał jednak ze swego snu nic więcej prócz słów wróżby, tętniących w czaszce niczym górskie echo:<br>Póki ty żył będziesz, żywym pozostanie<br>ten, co Daborą włada, choć nie włada Kręgiem.<br>Lecz gdy umrzesz, Liściu, krwią zraszając kamień,<br>śmierć go w cień zabierze, kładąc kres potędze