wydawało się zasadne. Niżycki, poobwiązywany własnym paskiem i skarpetami Izy nie wykrwawiał się już, ale nie wyglądał dobrze. Leżał, nie próbując poruszać żadną z kończyn, a w jego zamglonych bólem oczach niewiele było przytomniejszych błysków.<br>Kiernackiego mile zaskoczył słaby, skrzeczący głos.<br>- Mam... komórkę. Wezwij pogotowie. Śmigłowiec. Zapłacę, jak będzie trzeba.<br>Obandażowana dłoń, ta z odstrzelonym w czwartek palcem, powędrowała pod kurtkę.<br>- Tego szukasz? - Kiernacki podniósł leżący na kamieniu aparat. - Czy może strzykawki? - Wyciągnięty u jego stóp mężczyzna znieruchomiał. - Jesteś chory? To dlatego nosisz fiolki po kieszeniach?<br>- Dzwoniłeś? - Niżycki pozostawał nieprzytomny dobre dziesięć minut, miał prawo się łudzić. Ostatecznie rany mu opatrzyli