ma rozpięty kołnierzyk i rozwiązany krawat<br> ANETA<br>Co się stało?<br><br>&lt;page nr=165&gt;<br><br> NIBEK<br> budząc się z zamyślenia<br>Miałaś im zastąpić matkę. One są zimne już. To są dwa trupki, obojętne trupki, a nie moje córki. Nie potrzeba nic. Wiem, że to jest koniec.<br> Podnosi ręce do góry<br>O Boże! I Ty możesz!<br> Opuszcza ręce<br>Dziej się wola Twoja. I wtedy to mnie spotyka, kiedy zboże jest po 162 i kiedy mógłbym naprawdę zostać bogatym człowiekiem i dać im wszystko.<br> Wychodzi na lewo<br><br> SCENA DZIESIĄTA<br> Ciż sami minus Nibek. Aneta podchodzi do łóżka i dotyka się do dziewczynek<br> ANETA<br>Zimne są już. Stało się.<br> KUZYN