Czy warto było tu przyjeżdżać?<br><br>- Jak wykorzystać czas?<br><br>- Czy można się tu czuć bezpiecznie?<br><br>I dodaje:<br><br>Mamy czas do trzynastej!<br><br>Znów po słowach trenera zalega cisza. Tym razem także przerywa ją Paulina, zwracając się do Róży:<br><br>Jak dziś podchodzisz do ciszy?<br><br>Róża:<br><br>Czuję się zmieszana. Zaczynam odpływać w niebezpieczne rejony...<br><br>Paulina:<br><br>Nie czujesz żalu, że cisza została przerwana?<br><br>Róża:<br><br>Czuję dla ciebie wdzięczność...<br><br>Kierowanie uczuć pod adresem konkretnych osób miesza się jeszcze z wypowiedziami "w przestrzeń", które są bezpieczniejsze - w dalszym ciągu dialogu Paulina mówi:<br><br>Czujemy nieufność, obcość. Może nie potrafimy ze sobą rozmawiać w sposób "tu i teraz". Nie potrafimy