Pogląd ten, którego trudno zresztą nie podzielić, wskazuje jednocześnie na mechanizm kształtowania opinii, zgodnie z którym do ludzi przemawia bardziej dramatyzm pojedynczego przypadku niźli sucha informacja statystyczna o kilku tysiącach osób, które umierają corocznie na własne życzenie.<br><br>Dzieci i młodzieży jest w tej statystyce mniej niż ludzi dorosłych i dojrzałych. Rozpatrując rzecz samą w kategoriach statystycznych dochodzimy do wniosku, że śmierć samobójcza czternasto- szesnastolatka jest zjawiskiem wyjątkowo rzadkim. Prawdopodobieństwo jego wystąpienia jest, w przybliżeniu, jak 1:100. Nie upoważnia to oczywiście do bagatelizowania zagrożenia tym fenomenem. Śmierć samobójcza dzieci i młodzieży jest przedmiotem dalszej analizy. Poprzedzam ją jednak charakterystycznymi dla tej