nie zrobię. Pamiętasz jednookiego kusznika? Opuść to. Ty, właśnie ty, powinieneś mnie pojąć. Jesteś snem o demonie zemsty człowieka. Ja jestem snem o duchu opiekuńczym ziemi. Czy możesz się sprzeciwić zawziętości swego polowania? Czy możesz się sprzeniewierzyć swym upodobaniom? Czy jesteś w stanie odwrócić swą pamięć? Potrafisz skłamać samego siebie? - Rozwinął koszulę, roztrzepał ją głośno. - Podążający za Cieniem. Ojaliko. Żegnaj, Ojaliko. Idźcie już. <br>- Dokąd? - spytał szaman, z łukiem jednak opuszczonym i strzałą w kołczanie. <br>Blondyn wskazał za powalone piorunem niedrzewo.<br>- Po moich śladach. Wstecz moją drogą. U jej końca... u jej początku... tam się z nim spotkacie. <br>Ojalika splunęła mu pod