a wynikających z psychologicznej i socjologicznej natury badania empirycznego realizowanego przez psychologa (o czym, jako jeden z pierwszych, pisał wspomniany już Rosenzweig, 1933). Jest to tym bardziej istotne, że - jak się wydaje - owe pozametodologiczne wpływy w jakiś sposób przyczyniają się do kształtowania oblicza indywidualnej SM, a w konsekwencji i społecznej SM.<br><br> Jak to ujął Kmita (1976), zapotrzebowanie społeczne, o którym była mowa w poprzednim rozdziale, zgłaszane pod adresem określonej dyscypliny naukowej "trafia" na określony stan społecznej świadomości metodologicznej. To, jaką wartość będzie miała odpowiedź psychologii na zapotrzebowanie społeczne zgłaszane przez sferę praktyki społecznej, będzie w znaczącym stopniu zależało od stanu owej