i takie, że jest to rodzaj reakcji na silny stres. Wynika z tego, że właściwie każdy może którejś nocy zacząć straszyć rodzinę. Większość takich "nocnych włóczykijów" lekceważy pierwsze objawy choroby, dopóki nie zdarzy się coś naprawdę poważnego; na przykład próba wyjścia przez okno na dziesiątym piętrze.<br><br>&lt;tit&gt;Co robiłaś ostatniej nocy?&lt;/&gt;<br><br>Somnambulik robi różne rzeczy przez sen, ale na ogół odtwarza swoje "dzienne" zachowanie. Pewna pani w trakcie epizodu somnambulicznego kroiła w kuchni jarzyny na sałatkę, jakiś pan układał buty w przedpokoju. Zdarzają się wyjścia na dach lub do kolegi, który mieszka piętro wyżej. Oczywiście z punktu widzenia obserwatora te działania są