zapewne rzadko zdobywa się na taką żarliwość, aby głośno wołać do swojej żony i dzieci: "Przyjęliśmy Chrystusa! Chrystus jest teraz w nas! Będzie nam towarzyszył przez następne kilka dni, zawierzcie swoje życie Chrystusowi!" I żeby nie było wątpliwości, czymś wspaniałym jest dla mnie takie żarliwe i publiczne deklarowanie swojej wiary. Trochę nawet żałuję, że przy wyjściu z kościoła po niedzielnej mszy nie słyszy się w tłumie takich eksklamacji. Jednak ten zmęczony czterdziestolatek z żoną i trójką dzieci wierzy - i jest to wiara przeniesiona i ocalona w jego rodzinie przez pokolenia, przez wieki, mimo wszystkich zdrad, niedoskonałości, rozczarowań i potwornego zmęczenia. Chciałbym