obserwując kunszt niektórych z nich, dochodzili do wniosku, że bywa on zbyt doskonały, by mogła to być amatorszczyzna. O owej szkole mówiło się od lat, nie wiadomo czy na podstawie ulicznych przykładów, czy raczej drogą reminiscencji z dickensowskich lektur. Warszawiacy zresztą o &lt;q&gt;"szkołach żebraczych"&lt;/&gt; czytali od dawna, jeszcze zanim "Oliver Twist" stał się bestsellerem lat czterdziestych.<br>Popularna popołudniówka już w 1826 roku po raz pierwszy donosiła o ujawnieniu takiej szkoły w Londynie. W tych latach liczbę żebraków ulicznych szacowano tam na 15 tysięcy osób, a szkoła, przygotowująca ich do dziadowskiej profesji, uczyła, jak osiągnąć efekt &lt;q&gt;"pokręconych członków"&lt;/&gt; itp. Wypożyczano też za