napiętnowanie go jako batarda, co zamyka przed nim wszelkie drogi do szczęścia.<br>Częściej niż miłość namiętnościami bohaterów sztuk Aleksandra Dumasa, wprowadzającymi ich na drogę zbrodni, władały pragnienia bardziej przyziemne - dążenie do kariery, pieniędzy, sławy. Siłą jego dramatów było nadto zręczne osadzanie tematów współczesnych w środowisku, z jakiego pochodziła publiczność teatru. Ukazywał świat bourgeois i straszliwe konsekwencje przemożnych ambicji młodych ludzi - takich jak na przykład tytułowy bohater sztuki Richard Darlington (grudzień 1831), który kosztem przestępstwa i zbrodni zdobywa miejsce w Izbie Gmin i szykuje się do olśniewającej kariery politycznej.<br>Przy okazji - Dumas złowieszczo zdemaskował mechanizmy wyboru do parlamentu, manewrowania głosami tłumu i