Za króla Jeroboama II Izrael dźwignął się z upadku i wkroczył w okres wielkiego rozkwitu gospodarczego. W kraju nastał dobrobyt przypominający panowanie Salomona. Ożywił się na nowo handel międzynarodowy, powstała liczna warstwa ludzi zamożnych. Samaria znacznie się rozbudowała i stała się wielką metropolią.<br>Ale ten okres świetności miał swoje cienie. Upadały drobne gospodarstwa rolne i powstawały wielkie posiadłości ziemskie, uprawiane przez niewolników i chłopów bezrolnych. Podczas gdy nieliczna warstwa społeczeństwa żyła w niesłychanym zbytku i rozpuście, w kraju srożyła się bieda, niesprawiedliwość, korupcja i ucisk wydziedziczonej ludności. Bogacze nie znali litości dla ubogich, pozbawiali ich wolności osobistej za długi, sprzedawali im