wyniku dostosowania infrastruktury prawnej i finansowej do wymogów EWG. Ponadto, oba kraje usiłowały wynegocjować lepsze warunki przyjęcia. Krótko mówiąc, miały czas. Tymczasem w Europie Środkowo-Wschodniej polityczna determinacja do wzięcia na siebie zobowiązań członkowskich jest znacznie większa. Podobnie ma się sprawa z gotowością do poniesienia kosztów związanych z procesem dostosowawczym. W przeciwieństwie do wielu krajów członkowskich Unii, w Polsce i w większości innych krajów środkowoeuropejskich istnieje (nadal) szeroka zgoda polityczna co do celowości i konieczności ubiegania się o jak najszybsze przyjęcie do struktur europejskich. Trudno się oprzeć wrażeniu, że wstrzemięźliwa postawa Brukseli wobec Europy Wschodniej jest po części wynikiem oporów natury psychologicznej