ulatniającego się starym zwyczajem, by gdzieś nad Kanałem zestrzelić Messerschmitta 110. Pisarek natomiast zaczął ścigać Messerschmitta 109, który uciekając wykonywał cudaczne wykrętasy i zręcznie unikał pocisków. "Adolfek" wyśliznął się tak przebiegle, że w końcu zdołał czmychnąć do niewielkiej chmury. Pisarek wpadł za nim i oczywiście natychmiast zgubił przeciwnika z oczu. W ukryciu wróg jakby stracił dowcip i pewnie już sądził, że jest uratowany: będąc jeszcze w chmurze, skręcił ku Francji. Pisarek, wczuwając się instynktownie w jego odruchy myślowe, kombinował tak samo i tak samo skręcił. Po wyskoczeniu z obłoku miał Messerschmitta tuż przed sobą i łatwo pierwszą serią zwalił go do ziemi