Wyrazem tego było umieszczanie świec, kwiatów, lampek, modlenie się do obrazu. Tu przypomnijmy, że poszczególni święci mieli sobie przypisane właściwości: lub moc leczenia czy pomagania w nieszczęściu. W różnych regionach kraju występował kult postaci gdzie indziej mało lub wcale nie znanych. Tak np. w malarstwie podhalańskim na szkle spotykamy św. Wendelina, a na Śląsku, z dominikańskiego kultu - św. Wincentego Ferrariusza. <br>Szczególna więź łączyła z patronem. Już wybór imienia dziecka uwzględniał cechy przypisywane świętemu. Był to akt zawierzenia. W modlitwie zwracano się do patrona, jak do ojca. Jednakże najdroższa i najbliższa była ludziom Matka Boska. Jej wizerunek spotyka się najczęściej w zbiorach