w zieloność, osiągał najwyższy stopień medytacji, godzinami podziwiając sufit. Pozwoliło mu to, prawdopodobnie, zupełnie odseparować się od powierzchniowego życia świata i zajrzeć pod podszewkę. Jak wiadomo pełna dekadencja, oderwanie od świata są przymiotami jak najbardziej ludzkimi. Przekroczenie tego typu właściwości przestaje być zrozumiałe dla człowieka, a co dopiero dla kota.<br><br>Wyimaginowana wyższość kotów wynika z ich jakoby chadzania własnymi drogami, obojętności na troski doczesne oraz niezależności od człowieka. Zachowania wydają się podobnymi do zachowań Misia, lecz tylko z zewnątrz. Jeżeli natomiast sięgniemy po motywacje takiego stylu życia, wyłonią się treści wyjaśniające brak podstaw do twierdzenia o wyższości kotów.<br><br>Obojętność kota wynika