miało w nim wybuchnąć<br>płaczem, wsadzał w buzię paluszek.<br> - Wyjmij ten paluszek z buzi - powiedziałem podnosząc się. - I idź,<br>przynieś wody.<br> Złapał wiadereczko i popędził ile tchu ku morzu, obwieszczając z<br>radością po drodze, zapewne tym Jacusiom, Ireczkom:<br> - Tatuś mi też zbuduje zamek! Tatuś mi też zbuduje!... Tatuś mi też!...<br> Za chwilę był już z powrotem, w jednej ręce niosąc to wiadereczko, a<br>drugą ochraniając wodę przed wylaniem się, choć z tej radości doniósł<br>ledwo pół.<br> - Tu wylej - powiedziałem wskazując mu miejsce na piasku.<br> Nosił te wiadereczka biegiem w tę i z powrotem, toteż za każdym razem<br>ledwo pół donosił.<br> - Wystarczy - powiedziałem