zapowiedział w &lt;name type="place"&gt;Paryżu&lt;/&gt;, że &lt;name type="place"&gt;Moskwa&lt;/&gt; użyje wszelkich dostępnych środków, by uwolnić Rosjan.<br>Zaczęło się od zamachu na &lt;name type="person"&gt;Jandarbijewa&lt;/&gt;, od trzech lat przebywającego na emigracji, oskarżanego przez &lt;name type="place"&gt;Moskwę&lt;/&gt; o organizowanie finansowego wsparcia dla bojowników czeczeńskich. Trzynastego lutego zginął on w &lt;name type="place"&gt;Dausze&lt;/&gt;, stolicy &lt;name type="place"&gt;Kataru&lt;/&gt;, w wyniku eksplozji bomby podłożonej w jego samochodzie. Zamach cudem przeżył jego kilkunastoletni syn. &lt;name type="place"&gt;Moskwa&lt;/&gt; kategorycznie stwierdziła, że nie ma z zamachem nic wspólnego. &lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Od 1959 roku Rosja takich rzeczy nie robi&lt;/&gt;&lt;/&gt; - powiedział rzecznik &lt;name type="org"&gt;Służby Wywiadu Zagranicznego&lt;/&gt;. W podobnym duchu wypowiedział się przedstawiciel &lt;name type="org"&gt;Federalnej Służby Bezpieczeństwa&lt;/&gt;. Według wersji &lt;name type="place"&gt;Moskwy&lt;/&gt; zamach mógł mieć charakter zemsty rodowej albo był skutkiem porachunków