puścił w trąbę swoją Bibliotekę. Na to słowo: "biblioteka", drgnąłem. Pies począł warczeć. Zaprzeczyłem ze złością:<br>- Owszem, byłem. Tylko wyszedłem wcześniej. Maliński odjął rękę od kierownicy i pogłaskał psa.<br>- Jest pan dzisiaj bardzo zdenerwowany - stwierdził. - Nie przeczę - odparłem.<br>- Spotkała pana Przykrość?<br>Na to pytanie nie odpowiedziałem. Maliński rzekł po chwili:<br>- Znamy się mało, ale proszę mi wierzyć, że wszyscy w pensjonacie odnosimy się do pana z sympatią. Co się mnie tyczy, dodam jeszcze, że z całą satysfakcją przyjdę panu z pomocą. Może pan zawsze liczyć na moją życzliwość i dyskrecję. <br>- Szczerze dziękuję.<br>- W takim razie szkoda, że nie może mi pan powiedzieć