nie Balcerowicz, wszystko poszłoby inaczej; gdyby nie plan Hausnera, lewica jaśniałaby blaskiem.<br><br>Przy okazji wybuchła feeria pomysłów rodem z minionej epoki: brak pieniędzy w budżecie nie może być przeszkodą w rozbudowie świadczeń socjalnych; czas skończyć z dominacją budżetu; podnieść podatki; nie mydlić oczu wzrostem gospodarczym, bo on nie zmniejsza bezrobocia. Zżymano się na hasło Leszka Millera, że czas zrehabilitować gospodarkę rynkową. Naśmiewano się z niemocy intelektualnej SLD wytykając, że konsultantami programu tej partii są starzy działacze Jerzy Wiatr i Mieczysław Rakowski, którzy przecież prochu już nie wymyślą. Ale nie wskazano, kto miałby pisać ten nowy.<br><br>Sławomir Sierakowski, szef interesującego pisma "Krytyka polityczna