żydowskiej karczmareczki.<br>Król artystów i pisarzy Nad miejscem pochówku Stanisława Augusta dwukrotnie toczono namiętne dyskusje: po sprowadzeniu trumny z Leningradu do Wołczyna (1938) i przed pochowaniem domniemanych szczątków w warszawskiej katedrze Świętego Jana (1995). Za każdym razem padało to samo sakramentalne pytanie: czy król, który bez większych oporów podpisał akt abdykacji, godzien jest spocząć na Wawelu obok Piłsudskiego, człowieka-symbolu odzyskanej niepodległości.<br>W 1938 roku jeden z generałów odpowiedział na to krótko i bez wahania: w żadnym przypadku na Wawelu, skoro nie poległ, jak na wodza przystało; powinien był "stanąć na czele wojska i zginąć".<br>&lt;page nr=125&gt; Ironia historii sprawiła, iż słowa te