Typ tekstu: Książka
Tytuł: Wyjść z matni
Rok: 1994
Tytuł: Wyjść z matni
Rok: 1994
Trzeba pokonać smutek i rozpacz, żeby zmobilizować siły do zmagania się z codziennymi obowiązkami. Nie wolno się cieszyć, bo tym mocniej ugodzi rozczarowanie. Nie można dopuścić do miłości i bliskości, ponieważ wtedy zawód dotyka boleśniej.
Monika: Słyszałam kiedyś, jak jeden chłopiec opowiadał o różnych domowych horrorach, które wyczyniał jego ojciec-alkoholik, tak spokojnie i beznamiętnie, jakby to było sprawozdanie z inwentaryzacji pomieszczeń biurowych.
Anka: Bliscy alkoholika starają się zwykle, żeby nic nie było widać na zewnątrz.
Wiele żon na przykład wkłada dużo wysiłku, żeby porządnie ubrać siebie i dzieci.
Ale i tak smutne oczy i zaciśnięte usta zdradzają, jak jest im
Monika: Słyszałam kiedyś, jak jeden chłopiec opowiadał o różnych domowych horrorach, które wyczyniał jego ojciec-alkoholik, tak spokojnie i beznamiętnie, jakby to było sprawozdanie z inwentaryzacji pomieszczeń biurowych.
Anka: Bliscy alkoholika starają się zwykle, żeby nic nie było widać na zewnątrz.
Wiele żon na przykład wkłada dużo wysiłku, żeby porządnie ubrać siebie i dzieci.
Ale i tak smutne oczy i zaciśnięte usta zdradzają, jak jest im
Trzeba pokonać smutek i rozpacz, żeby zmobilizować siły do zmagania się z codziennymi obowiązkami. Nie wolno się cieszyć, bo tym mocniej ugodzi rozczarowanie. Nie można dopuścić do miłości i bliskości, ponieważ wtedy zawód dotyka boleśniej.</><br><who1>Monika: Słyszałam kiedyś, jak jeden chłopiec opowiadał o różnych domowych horrorach, które wyczyniał jego ojciec-alkoholik, tak spokojnie i beznamiętnie, jakby to było sprawozdanie z inwentaryzacji pomieszczeń biurowych.</><br><who3>Anka: Bliscy alkoholika starają się zwykle, żeby nic nie było widać na zewnątrz.<br>Wiele żon na przykład wkłada dużo wysiłku, żeby porządnie ubrać siebie i dzieci.<br>Ale i tak smutne oczy i zaciśnięte usta zdradzają, jak jest im
