Dzieci są niezwykle wrażliwe na sposób bycia dorosłych i pragną, by ci postępowali, jak na dorosłych przystało. Nie chodzi o to, by byli sztywni, niedostępni i ponurzy, ale o to, by nie zachowywali się nieobliczalnie (to cecha charakterystyczna wielu osób nadużywających alkoholu). Jeśli w towarzystwie przyjaciół pozwalamy sobie na regresję alkoholową (mam tu na myśli nie lekki rausz, ale stan, w którym zachowujemy się w sposób, którego pamięć po przebudzeniu następnego ranka zawstydza nas samych), to - można powiedzieć - robimy wstyd tylko sobie. Jeśli jednak postępujemy tak w obecności dziecka, to przeżywa ono bolesny, piekący wstyd za rodziców, a w dodatku traci