wszyscy, tak jak jesteśmy Lampartami, Szakalami, Owcami, w dalszym ciągu będziemy siebie uważali za sól ziemi". Jednostka czy reprezentant klasy społecznej? Trudno o bardziej zgryźliwy rysunek sycylijskiej arystokracji niż ten, który szkicuje Visconti. Niemniej bez tej klasy nie byłoby i Don Fabrizia. W planie historyczno-socjologicznym następuje zmiana warty. Miejsce arystokracji zajmie klasa średnia, wtedy jeszcze średnia, choć coraz zamożniejsza. Charakterystyczne, że nawet Lampedusa, równy Viscontiemu arystokrata, miał dla niej więcej szacunku. Don Calogero w powieści, mimo swych plebejskich manier, był jednak postacią szacowną, zaś Angelika - panną ze wszech miar dobrze wychowaną. U Viscontiego ojciec budzi żałosne raczej wrażenie, zaś córka