efektywność ekonomiczną.<br>c) najczęściej w realizacji koordynacji branżowej i terenowej występuje zarzut niejednakowego traktowania przez zjednoczenia wiodące przedsiębiorstw własnych i przedsiębiorstw, nad którymi sprawują gestię branżową. Na ogół ocenia się, że uprawnienia koordynacyjne wykorzystywane są do preferowania własnych przedsiębiorstw, szczególnie w zakresie asortymentu (np. przez zmuszanie zakładów &lt;orig&gt;gestyjnych&lt;/orig&gt; do produkowania asortymentów najmniej opłacalnych, najbardziej pracochłonnych), przydziałów surowców i materiałów, środków inwestycyjnych itp. &lt;page nr=2&gt; Zjawiska te są zbyt liczne, by móc traktować je jako wyjątkowe, to też powstaje pewien problem, który przy istniejących przesłankach organizacyjnych koordynacji, przyznających decydujący głos dyrektorowi zjednoczenia wiodącego, jest niezwykle trudny do rozwiązania.<br>Podniesione wyżej niektóre źródła rozbieżności w