się, co wynikać będzie z analizy dzieła sztuki na gruncie teorii<br>systemów.<br> Przyjmujemy, że dzieło odwzorowuje rzeczywistość (przynajmniej<br>artysty), przez co staje się jej modelem. Każdy odbiorca ma do<br>dyspozycji także jedynie model istniejącego systemu dzieła sztuki. W<br>związku z tym, w aspekcie przedmiotowym, dzieło jest modelem<br>rzeczywistości, a w aspekcie podmiotowym - modelem systemu dzieła<br>sztuki.<br> Przez to, że w dziele sztuki jako systemie istnieją także<br>właściwości, które mają mało wspólnego ze sferą racjonalną<br>(reprezentacje uczuć i emocji twórcy, związek dzieła ze światem<br>wartości), trzeba zrezygnować z formalizacji matematycznej systemu<br>dzieła sztuki. Właściwości te nie mogą być ze swej istoty<br>reprezentowane