cenzurą "Pulsu", "Res Publiki", "Wezwania". "Kultury niezależnej", "Czasu kultury" by wymienić tylko niektóre tytuły. Jednakże to, że zarzut ten podnoszony był stale przez krytyków angażujących się w dezawuowanie dokonań literatury i kultury powstających poza obiegiem oficjalnym, a także polityczne zaangażowanie i związane z nim presje, powodowały, iż ujawniał się inny aspekt tego zagadnienia. Na dłuższą metę bardziej niepokojący tym bardziej, że pokutuje w życiu literackim aż do chwili obecnej. Mam tu na myśli ideologizację postaw krytyków zaangażowanych w literackie debaty i jej następstwa. Jeszcze w roku 1972 Błoński kończył swój szkic żartobliwym apelem: <br>&lt;gap&gt;<br> Znamienne, że w roku 1978 to zdanie nie