krzyk "to niemożliwe!", a okazywało się możliwe. Jednakże kto twierdzi, że Pan Bóg "odszedł w 1941 roku", występuje jako wychowanek cywilizacji łagodzącej. A co z historią ludzkości, z millenniami wzajemnego mordowania się? Nie mówiąc już o naturalnych katastrofach, choćby o dżumie, która wyludniła Europę czternastego wieku. Nie mówiąc o tych aspektach życia ludzkiego, które nie potrzebują wielkiej publicznej areny, żeby ujawniać się swoim poddaniem prawu ziemi.<br> Życie nie lubi śmierci. Ciało, dopóki może, przeciwstawia jej bicie serca i ciepło krążącej krwi. Pogodne wiersze pisane w środku horroru opowiadają się za życiem, są buntem ciała przeciwko jego zniszczeniu. Są to carmina, czyli