Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Młody Technik
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1971
Tytuł: Młody Technik
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1971
czasu amerykańskiego.
Orbitalne Obserwatorium Astronomiczne
Orbitalnymi obserwatoriami astronomicznymi były już właściwie niektóre z pierwszych sztucznych satelitów. Oprócz informacji o bezpośrednim otoczeniu Ziemi i o przestrzeni międzyplanetarnej były one niejako "przy okazji" źródłem wiadomości o charakterze niektórych ważniejszych obiektów astronomicznych w niedostępnych obszarach widma fal elektromagnetycznych. Wraz z rozwojem technik obserwacyjnych astronomia napotkała bowiem poważną przeszkodę - nieprzezroczystość atmosfery dla fal elektromagnetycznych poza kilkoma stosunkowo wąskimi pasmami przepuszczalności. Najbardziej krótkofalowe z nich to zakres około 0,3 [mi]m do 0,7 [mi]m (3000 do 7000 Ĺ) czyli światło widzialne. W podczerwieni można wykorzystywać zaledwie kilka wąskich "okien" i dopiero znacznie szersze
Orbitalne Obserwatorium Astronomiczne
Orbitalnymi obserwatoriami astronomicznymi były już właściwie niektóre z pierwszych sztucznych satelitów. Oprócz informacji o bezpośrednim otoczeniu Ziemi i o przestrzeni międzyplanetarnej były one niejako "przy okazji" źródłem wiadomości o charakterze niektórych ważniejszych obiektów astronomicznych w niedostępnych obszarach widma fal elektromagnetycznych. Wraz z rozwojem technik obserwacyjnych astronomia napotkała bowiem poważną przeszkodę - nieprzezroczystość atmosfery dla fal elektromagnetycznych poza kilkoma stosunkowo wąskimi pasmami przepuszczalności. Najbardziej krótkofalowe z nich to zakres około 0,3 [mi]m do 0,7 [mi]m (3000 do 7000 Ĺ) czyli światło widzialne. W podczerwieni można wykorzystywać zaledwie kilka wąskich "okien" i dopiero znacznie szersze
czasu amerykańskiego. <page nr=52><br><tit1>Orbitalne Obserwatorium Astronomiczne</tit1><br>Orbitalnymi obserwatoriami astronomicznymi były już właściwie niektóre z pierwszych sztucznych satelitów. Oprócz informacji o bezpośrednim otoczeniu Ziemi i o przestrzeni międzyplanetarnej były one niejako "przy okazji" źródłem wiadomości o charakterze niektórych ważniejszych obiektów astronomicznych w niedostępnych obszarach widma fal elektromagnetycznych. Wraz z rozwojem technik obserwacyjnych astronomia napotkała bowiem poważną przeszkodę - nieprzezroczystość atmosfery dla fal elektromagnetycznych poza kilkoma stosunkowo wąskimi pasmami przepuszczalności. Najbardziej krótkofalowe z nich to zakres około 0,3 [mi]m do 0,7 [mi]m (3000 do 7000 Ĺ) czyli światło widzialne. W podczerwieni można wykorzystywać zaledwie kilka wąskich "okien" i dopiero znacznie szersze
