w cząsteczkę. Także przy małych wartościach <gap> zdolność atomów do związania się w całość jest słaba. Widzieliśmy już, że nakrywanie orbitali jest zaniedbywalnie małe, gdy jądra znajdują się daleko od siebie, i zwiększa się, gdy odległość ta maleje. Duża wartość całki nakrywania z reguły oznacza silne wiązanie w przypadku sumy orbitali atomowych, a silny efekt antywiążący w przypadku ich różnicy. Jak wspomnieliśmy, przy analizie jakościowej można założyć w przybliżeniu proporcjonalność S i całki rezonansowej decydującej o sile efektu wiązania lub "antywiązania", a następnie, zamiast szczegółowych rachunków, ograniczyć się do analizy konturów odpowiednich orbitali atomowych. Łatwo wówczas zauważyć, że duże nakrywanie otrzymujemy dodając