kolejna zapowiedź, dzieło fragmentaryczne, nie ukończone. U genezy Bojana stały Pieśni Osjana, rozprawa Zoriana Dołęgi Chodakowskiego i Słowo o pułku Igora znane Zaborowskiemu z przekładu Cypriana Godebskiego. Marzeniem autora było dokonanie mistyfikacji literackiej, chciał własny utwór wydać bezimiennie jako pieśni starożytne, odkryte rzekomo na Podolu. Gatunkowo pieśni Bojana nawiązywały do ballad i bylin, a opis wyspy Jamedyka Bluda, podobnie jak i fragment balladowy o Irenie i Jermilim, proponował już odmienne ujęcie motywów fantastycznych niż w Zdobyciu Kijowa &#150; zanikał tu urok czarodziejski na rzecz eksponowania tajemniczości i walorów natury.<br> Rok 1823 rozpoczyna fazę ożywionej działalności poetyckiej Zaborowskiego. Od kwietnia datuje się