przyjmowanego tradycyjnie założenia o maksymalizacji zysku jako zasadniczym celu działania wielkiej współczesnej spółki akcyjnej. Rewizja ta nie wygląda jednakowo u wszystkich autorów. Propozycje są różne, poczynając od maksymalizacji tzw. menedżerskiej funkcji użyteczności, a kończąc na maksymalizacji długookresowego tempa ekspansji spółki. Ich wspólną cechą jest to, że - w odróżnieniu od teorii behawioralnej - nie odrzucają tradycyjnej koncepcji maksymalizacji (optymalizacji), a zazwyczaj także innych, wypracowanych przez teorię tradycyjną narzędzi analizy (np. wielkości krańcowych). Różnica w stosunku do teorii tradycyjnej polega głównie na tym, że w koncepcjach tych maksymalizacji podlega nie zysk, lecz inny cel przedsiębiorstwa.<br>W ramach omawianych tu teorii sformułowano wiele modeli. Łączy