jego ambicjami uwikłałby się w końcu w rozgoryczeniu i zawiści. Kosseckiemu obce były i gorycz, i zawiść.<br>W czasie studiów borykał się z dużymi trudnościami materialnymi. Nie pozbył się ich zresztą i później, gdy zdał magisterium. Trwała już wtedy pierwsza wojna światowa, lecz przemiany, które rodziły się i dojrzewały wśród bitew, nie zaznaczyły się poważniejszym śladem w życiu Kosseckiego. Zyskawszy zaufanie jednego ze znanych warszawskich adwokatów, znalazł w jego kancelarii zatrudnienie i w ten sposób na obcowaniu z aktami oraz poznawaniu kuluarów sądowych zeszły mu lata następne - aż do chwili, gdy w okresie wyprawy kijowskiej powołany został do wojska. Odbył całą