bezczelny, robił złośliwe przytyki do słabego charakteru, który niby mam. Niech martwi się lepiej o siebie, bo na wózku zawistnej chęci posiadania i z silnym kompleksem władzy, nawet w klinice psychiatrycznej za daleko nie zajedzie. Już nawet ja rozgryzłam, czym go można trafić i strzał był celny. Tym razem została boleśnie dźgnięta jego ambicja zawodowa. <br>Na wzmiankę o "Patronie" rzucił się wściekle, a cała zbuntowana bezsilność wobec narzuconego autorytetu wyłaziła z niego każdym porem. Urażony do żywego podniósł się godnie z fotela i oświadczając, że w takim razie nie będzie więcej marnował dla mnie czasu, wyleciał z pokoju jak z procy