solanką, które zostało w łazience. -Yo, Litka! - wyrzęził, a ja odkłapnęłam mu prędko, z irlandzka, jak Siobhan za ladą baru Bejrut przy alei A: - Top of the mornin' to ye! - Ale to mało ważne, bo tego baru już nie ma. Kiedyś zmywałam tam kufle, przez całe trzy tygodnie. Dopóki nasz brzuchacz-szef, z marlboro light, co mu jak zawsze dymił spod blond wąsa, nie ruszył raz w ślad za mną na zakaraluszone zaplecze i nie wsadził mi łapy między uda. Pod czarne sztruksowe mini jeszcze z kraju. Tak miałyśmy się ubierać, mini, obcasy, skóra, very downtown, nareszcie wiadomo, po co. Znieruchomiałam