sekretarz przerwał mi już mniej taktownie - ale widocznie nie jesteście zbytnio obeznani z pragmatyką partyjną w tych sprawach. I nie dziwimy się temu, towarzyszu dyrektorze. Wy na jednym stanowisku spełniacie swoją robotę, my na drugim. Pozwólcie sobie powiedzieć, towarzyszu doktorze - powiedział "doktorze" tym razem - wy tam w tej nauce to bujacie sobie w chmurkach. Dyskutowane tu sprawy są znacznie poważniejsze niż zajmowanie się jakąś zieleniną - wydął usta z niesmakiem. - Sprawy polityczne, decyzje o znaczeniu, że tak powiem, no, zostawcie nam, a my na pewno nie zawiedziemy waszego zaufania. <br>Siadłem nieco przygaszony. Dopiero później zrozumiałem swój nietakt. Zdzich wyjaśnił my wszystko od