miejsce z perspektywy człowieka, nie jest ani etyką, ani <br>ontologią. Dlatego pytanie o ich wzajemny stosunek na tym obszarze jest <br>pozbawione podstaw. Heidegger twierdzi, że myślenie o 'byciu' nie <br>opowiada się ani za istnieniem, ani za nieistnieniem Boga, ani za indyferentyzmem - a to wskazuje na paradoksowy sens 'bycia'. Myślenie o 'byciu' nie jest ani teistyczne, ani ateistyczne ze względu na granice, jakie myśleniu <br>jako myśleniu stawia jego zadanie, czyli prawda 'bycia'. <br>Z drugiej strony Heidegger podkreśla, że odkrycie prawdy bycia przez <br>człowieka prowadzi do odkrycia pewnych praw i reguł. &lt;q&gt;"Tylko o tyle, o ile <br>człowiek 'ek-sistując' ku prawdzie 'bycia', przynależy do niego