wyższości komunistycznej gospodarki braków nad burżuazyjną gospodarką obfitości. Nie mogło to pozostać bez echa. Dystrybutorzy firm sprzedaży bezpośredniej od początku natrafiali na niespotykane gdzie indziej przeszkody i trudności. Musieli rejestrować u władz swoje spotkania, liczyć się z wszechobecnością ubeków, uważać na każde słowo. Cenzorzy kontrolowali wszystkie materiały motywacyjne, a nawet cenniki i nalepki, inwigilowali wchodzących do sieci, poddawali prospektów przesłuchaniom. Toteż w ciągu dwóch lat do sieci Amwaya przystąpiło tylko 80 tysięcy dystrybutorów, co trudno uznać za sukces na terytorium liczącym 300 milionów potencjalnych klientów. Zwłaszcza w porównaniu z tym, co osiągnięto w Malezji czy na Tajwanie.<br>Rada Zarządzająca Amwaya była