to - jak już wiemy z rozdziału dwunastego - ma wysoce kontrowersyjny charakter. Nie uznaje ono pewnych argumentów przemawiających za endogenicznością podaży pieniądza (zwłaszcza tego, że ilość pieniądza w obiegu zależy od zachowania się banków komercyjnych i innych podmiotów gospodarczych, których decyzje nie są niezależne od stanu koniunktury). Monetaryści twierdzą, że bank centralny jest w stanie kontrolować wielkość podaży pieniądza i w ten sposób wpływać na przebieg procesów gospodarczych.<br>Po trzecie, zakładając egzogeniczny charakter podaży pieniądza i stabilność popytu na pieniądz, monetaryści wysuwają tezę o zasadniczej roli zmian podaży pieniądza w kształtowaniu zmian nominalnego dochodu narodowego (nominalny dochód narodowy jest iloczynem dochodu realnego